Frekvencija alela

Frekvancija alela (Alelna frekvencija) ili genske frekvencije ili relativna frekvencija gena je proporcija određenog alela (varijante datog gena) među alelnim kopijama odgovarajućeg genskog lokusa. Može se prikazati i kao procentna učestalost tog alelogena u genskom fondu date populacije.^[1][2]

Drugim riječima, to je broj kopija određenog alela podijeljen brojem kopija svih alela na datom genskom mjestu (lokusu) u populaciji. U populacijskoj genetici, alelne frekvencije se koriste za opisivanje iznosa od genetske raznolikosti na razini individua, populacija i vrsta. To je ujedno i relativni udio svih alela gena koji su određene vrste.

Procjene relativne učestalosti alela polaze od slijedećih pretpostavki.

1. Populacija je u genetskoj ravnoteži.
2. Određeni lokus na hromosomu i gen zauzimaju dato mjesto.
3. Populacija N jedinki nosi n lokusa u svakoj svojoj tjelesnoj ćeliji (odnosno dva lokusa u ćelijama diploidnih vrsta koje imaju dva haploidna seta hromosoma).
4. Na datom lokusu postoje različiti aleli.
5. Jedan alel postoji u a kopija.

Tada su alelne frekvencije proporcija ili procenat pojave datog lokusa koji zauzima posmatrani alel (a): a/(n*N).

Na primjer, fekvencije od 20% znači da toliko jedinkiu datoj populaciji nosi taj alel.

1. ^ King R. C., Stansfield W. R., Mullign P. K. (2006): Dictionary of Genetics'. 7th ed, Oxford University Press, Oxford, ISBN 978-0-321-79578-6
2. ^ Hadžiselimović R. (2005): Bioantropologija – Biodiverzitet recentnog čovjeka. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-2-6.